| Text | Vort sowanne wir bieinanderen van geboetz wegen vergaedert sint, as up sachen zo sprechen, dei uns noet were, darum der gaffelmister dan vraget inde ein stillink geboede, as sich heischt, so sullen wir swigen inde gehoirsam sin. Unde neimant van uns, he si, wer er si, en sail binnen der vraegen neit sprechen noch roifen, he en werde dan van den gaffelmisteren gevraget, of he en haf eirst van in urlof geheischen. Ouch so en sail in derselver vraigen unser ein den anderen neit straifen, anroifen noch schelden mit worden of mit weirken in geinrelei weis. |
|---|